بسم الله الرحمن الرحیم
سپاس خداوندی راست که کسی از رحمت او مأیوس نگردد، جایی از نعمت او خالی نیست و آمرزشش زمینة نا امیدی را برچیده است و کسی از عبادت در برابر او سرباز نزند. خدایی که رحمتش بی کران و نعمتش بی پایان است.
نهج البلاغه،خطبه45
عیدتون مبارک
یه عزیزی میگفت: یه روحانی باید اولین منبرشو از حضرت امیر بگه ، چون که ما ادعای پیروی ایشون رو داریم و مدال افتخار شیعة علی بودن به گردنمونه!
اما این چه دخلی به من داره که نه روحانیم و نه حتی می تونم بگم شیعه علی هستم...شاید بشه گفت محبم ! قربونش برم که هفته پیش جشن ازدواجشون بود و هفته بعدم جشن امامت این مهربونِ مظلوم...
یکی دو روز دیگه عرفه است،خوش به حال حاجیایی که توی عرفات هستن و میدونن که آقاشون هم اونجاست... همونجایی که آدم حس میکنه چقدر به خدا نزدیکه...به قول دوست گلم انگار تو بغل خدایی... شیطونو سنگ میزنی ، نفستو قربونی میکنی!
اما حرف آخر:
اللَّهُمَّ اکشِف هَذِهِ الغُمَّهَ عَن هَذِهِ الاُمَّهِ بِحُضُورِهِ، وَ عَجِّل لَنا ظُهُورَهُ ، إنَّهُم یَرَونَهُ بَعِیدًا وَ نَرَیهُ قَرِیبًا ، بِرَحمَتِکَ یا اَرحَمَ الرَّاحِمِین .
التماس دعا